Dag 25, Dwingelderveld

Op de grote stille heide; wie kent het liedje niet van school. De herder dwaalt er nu de meeste tijd met zijn kudde nog eenzaam rond. Wat een rust. Bij het informatiecentrum, wat trouwens prachtig is, was het wel een drukte van belang. Het weer nodigde wel uit om buiten iets te doen, heerlijk! Veel mensen kwamen routes vragen om op pad te gaan. Wij hadden een route van 7 km. We wijken nog wel eens iets af en dan is een standaard route van deze lengte prima. Onderweg was het eerste deel helemaal rustig. Op driekwart van de route werd het drukker omdat daar ook gefietst mocht worden.

Het was een prachtige wandeling; eerst door een bosrijk gebied en bos gaat dan over in heide. Het nationaal park Dwingelderveld is het grootste aaneengesloten natte heidegebied in West-Europa. Veel vennen en vennetjes maken deel uit van dit heide gebied. 

Er is nog wel veel werk voor de schapen want er moet nog veel gras weg voordat de heide de overhand krijgt. Natuurmonumenten heeft steeds meer landbouwgrond aangekocht zodat schapen en de natuur hun werk kunnen doen. We hebben een middelste bonte specht gezien, Freddy had die ook nog nooit gezien, dus de wandeling was al geslaagd. Later werd de wandeling, geslaagd met cum laude, want we zagen in een prachtig, groot ven, een lepelaar. 

Hij vond alle aandacht goed; te druk met het vangen van stekelbaarsjes, insecten en kikkervisjes. Een prachtig gezicht. Op een bankje wilden we lunchen maar geen bankje te zien. Een grote boomstam voldeed ook, al zit dat toch niet zo comfortabel. Bijen en mieren wisten ons ook te vinden. 

Bijna aan het eind van de wandeling zagen we een bordje Schaapskooi. Toch maar even er naar toe. Wat een riant onderkomen voor het wollige volkje. Een nieuw verblijf met veel ruimte voor de schapen en de rammen. Ook werd daar geschoren. De geschoren vachten hingen over grote stellingen. Een informatiecentrum voor kinderen is er ook en een uitkijktoren. Wel even naar boven natuurlijk en dan is er helemaal een mooi ver uitzicht, en met een grote zilverreiger in de verte. De zeearend was er niet. Hij is al wel gespot hier.

Na de wandeling nog even doorgereden naar Ruinerwold. We wilden graag verse vis eten en in het informatieboekje van de camping stond dat er op woensdagmiddag markt is in Ruinerwold. Daar aangekomen was er welgeteld één kraam, een viskraam. Je bedenkt dit niet. De coöp. is er dichtbij dus de sla en de aardappelen en toetje etc. hebben we daar meegenomen.

Op de camping is het weer een komen en gaan van mensen. De plekken zijn inmiddels weer vol en onze burgemeester heeft weer inspectie gehad. Ook is de jeu de boules baan in gebruik en de eerste onderlinge krachtsverhoudingen zijn gemeten. De burgemeester geniet toch wel meer op de Franse campings. Al die Nederlanders hier. In Frankrijk spreek je mensen uit diverse landen, zoals Denen, Duitsers, Engelsen en natuurlijk Fransen en dat is toch wel bijzonder inspirerend. Dit gesprek vond plaats met onze buurman, vandaar dat ik dan alles meekrijg. Ik doe of ik lees maar mijn oren zijn natuurlijk gespitst, zeker als het de burgemeester betreft.

Freddy heeft de batterijen van de fiets weer opgeladen. Morgen willen we een dagje fietsen. Rustig aan, dat wel en het wordt nog iets warmer dan vandaag.