Dag 26, fietstocht Dwingelderveld

 

De fietsen worden ingeladen, het grondzeil opgeborgen en de luifel straks ingedraaid, voor dat alles vochtig wordt. Dat was erg opvallend deze zomer. Veel vochtige avonden en nachten. De nachten zijn te koud en waterdamp condenseert dan in druppels. Als het dan ’s morgens weer warmer wordt verdampen de druppels weer.

Onze laatste dag op de camping. Morgen keren we weer huiswaarts. Vandaag een hele mooie fietstocht gemaakt. Gisteren hebben we aan de zuidkant van het Dwingelderveld gelopen en vandaag aan de noordkant gefietst. Er zijn overal prima fietspaden. Vanaf de camping naar het eerste knooppunt en zo verder. De mooie riet-gedekte boerderijen, veelal verbouwd, vallen wel op. Wat een prachtige stulpjes, zo her en der. 

De route was maar 25 km maar we hebben er lang over gefietst. Lunchpauze en veel foto-en kijkmomenten ingelast. Er was ook veel moois te zien. De natte heide is aan deze kant al veel verder begroeid; de kleur paars sprong er echt uit, terwijl dat gisteren nog maar af en toe zo was. We kwamen langs de radiotelescoop van Dwingelo; een enorm grote schotel. 

Hier worden signalen die door verschillende telescopen worden opgevangen, samengebracht via SURFnet, het snelste glasvezelnetwerk van Nederland. Hierdoor kunnen beelden van de ruimte met een enorme hoge resolutie worden gemaakt. (Freddy’s tekst). Het is echt heel groot en hoog. Als je van techniek houdt is het bijzonder om dit te zien. Ik vond het wel imponerend. Onderweg kwamen we ook een imponerende stier tegen, gelukkig achter een draad; hij was omringt door veel schone dames en nakomelingen. 

                                       

We dachten beide eerst dat dat ook een koe was maar opeens kwam hij omhoog en zijn geslacht was niet te missen. Daar zeg je U tegen. En ook de schoft, zo dik! Hij heeft wel gezag over de kudde. Zijn vrouwen volgen hem en ook het kleine grut loopt in de pas mee. De horens zijn er wel afgehaald bij hem. Misschien wel voor de veiligheid van de boer en boerin. We waren bijna op het eind van de route toen we langs een molen kwamen, de Zaandplatte bij Ruinen; geopend voor publiek dus toch even naar binnen en bezichtigen. Er wordt nog gemalen en er is van alles te koop.

Als laatste het dorp Ruinen doorgewandeld. Een heel gezellig en druk dorp. We kwamen er een paar keer doorheen,  maar nooit echt bezocht. Een mooi plein met gezellige restaurantjes, wat winkeltjes, een Maria kerk, en dat in een protestante gemeente. Calvijn, de hervormer,  zag Mariaverering als een afgodendienst. Maria heeft geen speciale rol in het protestante geloof , dus dit is wel heel opmerkelijk. Heel vroeger, 12^e eeuw, was het een klooster van de Benedictijnen. Misschien dat dat nog van invloed is geweest. De kerk is heel sober ingericht, wel een mooi cassetteplafond.

Even een thee gedronken op het plein en toen de laatste 2 km naar de camping.

Het viel ons op dat veel elektrische fietsers zo’n haast hebben, roekeloos fietsen en op de fiets zitten met zo’n gezicht van, aan de kant, ik kom er aan. Onze snelheid bedroeg zo’n 15 km per uur. De paden waren veelal nog modderig, smal soms, en het was heel erg druk vonden wij en dan toch maar doorstomen met je fiets. Niet erg prettig, vonden wij. Misschien zijn wij zeurders maar met dit gedrag vraag je om ongelukken.

Er stond een bekende Nederlander op de camping; oud schaatser Bob de Jong met zijn vrouw en kind. Hij is nog steeds actief in het schaatsen. Toen we het hoorde, vertrok hij alweer. Geen handtekening helaas. Freddy was erg  teleurgesteld natuurlijk.

Morgen 100 km. te rijden. Dat is te doen.