Gisteravond, net voordat wij aan tafel gingen, liep ik langs de pop-up tent campinggasten. Een dampige lekkere geur kwam uit de kofferbak. Geen brand of iets dergelijks maar er werd gekookt op een gasstelletje en die stond in de kofferbak van de Ford C Max. Tijdens het kamperen word je wel heel vindingrijk!
Onze dag begon toch iets vroeger dan gisteren. We wilden gaan wandelen maar voordat we weggingen was het toch alweer half 1. Een half uurtje rijden naar het startpunt. Dat punt ligt bij een bosrestaurant genaamd: Het Hijgend Hert. Eerst wandelen en dan lunchen zou wel een erg late lunch betekenen dus wij gingen eerst lunchen. Met twee koppen thee en twee mosterdsoepen, moesten we de wandeling wel doorkomen.
We liepen meestal onder bomen en er was redelijk wat hoogteverschil. Op de site werd de route aangegeven als moeilijk, maar dat is toch wel erg zwaar gekwalificeerd. Een fitte oma en opa van 70 draaien hun hand er niet voor om. Er waren prachtige uitzichten over het Geuldal. De route was goed gemarkeerd; de grote groene palen waren niet te missen; erg prettig. Af en toe nog wel wat
blubberplekken van de vele regenval en veel boomtakken en stukken hout. De loop van de watermassa tekende zich nog goed af op veel plekken. Bankjes om op te zitten, een reep te eten en een slok water te nemen voldoende aanwezig. We passeerden nog een groep wandelaars die gezellig aan het kletsen waren samen. Lopen jullie ook de groene route? Ja, zeiden we. Pas op voor de boswachter, hij deelt boetes uit als je de snelheid overtreedt hier. Schijnbaar hadden we de pas er nog wel in.
De hele wandeltocht was 6,6 km lang. Goed te doen voor mijn vriendje, al zal dat morgenvroeg pas echt blijken.
Onze Z.P. op de camping zei vanmorgen maar zo goedemorgen. Ik wist niet wat ik hoorde. Ze had tot dusver nog nooit gegroet en dan staken wij ook na een paar keer. Vast een goede nachtrust gehad.
De campingbaas is trouwens van alle markten thuis. Hij heeft een opslag van alles en nog wat bij de camping, hij doet de schoonmaak, vuilnis, maait het gras, maar in het receptiehokje heeft hij z’n moeder gestald, een uurtje per dag, van 18.00 uur tot 19.00 uur. Vandaag niet, want ze zijn uit eten. Niet zo moeilijk doen, heerlijk.
Zuid-Limburg is echt prachtig. Mooie dorpen met vakwerkhuizen, veel vergezichten, overal heuvellandschap, tarwevelden, wijnhellingen. Op elke splitsing van wegen en soms ook in een bocht, een kruisbeeld met de Here Jezus erop of een Mariakapelletje of een nisje met Maria erin en vaak bloemen ervoor.
De ontkerkelijking heeft hier ook vast wel voet aan de grond gekregen maar als je wilt, zijn er nog voldoende plekken om even stil te staan en een overdenking te houden.
Wat de plannen voor morgen zijn; geen idee. Waarschijnlijk fietsen en dat is al iets om tegenop te zien. De fietsen zijn wel elektrisch maar deze vouwfiets luistert niet zo goed als mijn fiets thuis. Hij wil er te snel vandoor en dat vind ik nogal een dingetje. Manlief kan er prima mee overweg dus het is mijn handicap en die is nog maar niet zo te verhelpen. Morgenvroeg kijk ik er misschien anders tegen aan; een goede nachtrust doet wonderen; dat helpt hopelijk mij ook!
Ik krijg net een lekker wijntje ingeschonken dus dat is een goede reden om te stoppen voor vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten